Τη «Γιορτή του Επαγγελματία» συνδιοργάνωσαν, χθες Τσικνοπέμπτη, για πρώτη φορά, το Επαγγελματικό και Βιοτεχνικό Επιμελητήριο Ροδόπης μαζί με την Ομοσπονδία Επαγγελματικών-Βιοτεχνικών και Εμπορικών Σωματείων Ν. Ροδόπης και όλα τα συνδικαλιστικά της σωματεία.
Η γιορτή στήθηκε από νωρίς το πρωί στην οδό Καβείρων δίπλα από το κτίριο του Επιμελητηρίου, με τους περαστικούς να κάνουν μία στάση για να γευθούν τις νοστιμιές που ετοίμαζαν οι επαγγελματίες του Νομού Ροδόπης. Η πυκνή κάπνα που επικρατούσε τσίκνισε ακόμη και αυτούς που δεν το ήθελαν, αλλά όπως έλεγαν και οι διοργανωτές «το επιβάλλει η μέρα».
Συνολικά καταναλώθηκαν 130.000 χοιρινά σουβλάκια, 50.000 σουβλάκια κοτόπουλο, 50.000 κεφτεδάκια και πολλά άλλα, τα οποία ήταν προσφορά των κρεοπωλών της Ροδόπης.
Επίσης, αρτοποιοί του νομού συμμετείχαν στη γιορτή δίνοντας και αυτοί φρέσκα ψωμάκια, τα οποία ήταν και τα κύρια συνοδευτικά των κρεάτων.
«Αυτό που έχει σημασία είναι ότι όλα τα σωματεία της Ομοσπονδίας και το Επιμελητήριο κατάφεραν να διοργανώσουν αυτή τη γιορτή. Είναι μια πρόβα για τα επόμενα χρόνια που έρχονται και για παράλληλες εκδηλώσεις που θέλουμε να κάνουμε. Πιστεύω ότι θα καθιερωθεί αυτή η μέρα», δήλωσε στους δημοσιογράφους ο Πρόεδρος του Επαγγελματικού και Βιοτεχνικού Επιμελητηρίου Ροδόπης κ. Κωνσταντίνος Λιούρτας.
Τη γιορτή τίμησαν με την παρουσία τους και τα παιδιά που συμμετείχαν στα χελιδονίσματα. Ο Πρόεδρος του Επιμελητηρίου κατευθείαν έσπευσε να τους δώσει φαγητό και να τους ευχηθεί «καλή Άνοιξη».
Σκοπός, όπως τόνισε ο κ. Λιούρτας είναι αυτή η γιορτή να καθιερωθεί και να γίνεται κάθε χρόνο. «Μπορεί να μην γίνεται την Τσικνοπέμπτη, να γίνεται κάποια άλλη ημέρα αλλά θα το αποφασίσουμε κι αυτό όλοι μαζί. Για εμένα έχουν σημασία τα θετικά σχόλια που έγιναν από όλα μας τα μέλη και από όλο τον κόσμο που ήρθε σήμερα εδώ. Θα είμαστε ικανοποιημένοι από την προσέλευση του κόσμου, μόνο αν δεν μας φτάσουν τα 130.000 σουβλάκια», σημείωσε ο κ. Λιούρτας.
Το γλέντι ξεκίνησε από νωρίς το πρωί και ολοκληρώθηκε αργά το βράδυ.
Φουφούδες στήθηκαν σε πολλές μεριές της πόλης. Ουσιαστικά, η πόλη έγινε μια μεγάλη ψησταριά κι ύστερα λένε ότι οι παλιοί ήξεραν να γλεντούν. Ευτυχώς… έλκουμε καταγωγή από τους παλιότερους.
Στη γωνία της Στ. Κυριακίδη το γλέντι ξεκίνησε από το πρωί. Τα σουβλάκια πήγαιναν κι έρχονταν, αν και δεν ήταν μόνο αυτά. Κυρίως ήταν το κέφι, το κέφι και το τραγούδι. Πολύ τραγούδι. Αλλά και οι παρέες. Κι αυτές εναλλάσσονταν, με το πέρασμα της ώρας. Μόνο η μουσική και ο ζουρνάς έμεναν εκεί, όπως το επίτασσε η μέρα -ένεκα το έθιμο…
Στις γύρω γειτονιές, αλλά και στη λαϊκή αγορά η τσίκνα έκανε… ντουμάνι, ένα σύννεφο που απλωνόταν πάνω από την πόλη, σαν πέπλο.
Ένα φάουλ και μοναδικό, η κλήση προς το «100», για διατάραξη της κοινής ησυχίας… Ακόμα και οι αστυνομικοί που ήρθαν για να… επιβάλουν την τάξη είχαν μείνει άναυδοι… Κατά τα άλλα σε όλη τη Ν. Ζωίδη, αλλά και στην Αίνου και στις άλλες γειτονιές της «μικρής μας πόλης» το έθιμο καλά κράτησε και τούτη τη χρονιά.
Και του χρόνου…
Σχολιάστε
Δεν υπάρχουν σχόλια.
Η Π Α Τ Ρ Ι Δ Α 
Σχολιάστε